20 klassieke conditioneringsvoorbeelden in het dagelijks leven uitgelegd (2024)

• Wat is conditionering
• Wat is klassieke conditionering
• Voorbeelden
• Basis
• Eigenschappen

In dit artikel zullen we klassieke conditionering onderzoeken, het eenvoudige proces van het creëren van een associatie tussen twee verschillende stimuli om nieuw leren te creëren.

Wat is conditionering in de psychologie

Inde studie psychologieConditionering is het proces waarbij twee stimuli aan elkaar worden gekoppeld, zodat als de ene stimulus een reactie kan uitlokken, de andere hetzelfde kan doen, simpelweg door aangeleerde associatie.

U kunt gemakkelijk klassieke conditioneringsscenario's in het dagelijks leven vinden.

Wanneer u bijvoorbeeld thuiskomt met een baseballpet op, neemt u uw kind mee naar het park om te spelen. Dus wanneer uw kind u thuis ziet komen met een baseballpet, is hij opgewonden omdat hij uw baseballpet heeft geassocieerd met een uitstapje naar het park.

Dit leren door associatie is klassieke conditionering.

Wat is klassieke conditionering in de psychologie

Klassieke conditionering, ook wel Pavloviaanse conditionering en respondentconditionering genoemd, is leren door de associatie van een neutrale stimulus met een biologisch krachtige stimulus. De biologisch krachtige stimulus is een onwillekeurige reactie,ook wel bekend als eenreflex of reflexieve reactie.

Klassieke conditionering werd ontdekt door de Russische fysioloog Ivan Pavlov toen hij begin 1900 het spijsverteringsstelsel van honden bestudeerde^​1​.

Hier is het beroemde hondenexperiment van Pavlov dat de klassieke conditioneringstheorie van leren demonstreert.

Pavlov merkte op dat zijn honden elke keer dat hij de kamer binnenkwam, zouden kwijlen, of hij nu eten meebracht of niet, omdat de honden zijn binnenkomst in de kamer hadden geassocieerd met eten.

Pavlov voerde vervolgens een reeks experimenten uit met verschillende objecten die geluid maakten om de gedragsreacties van de honden te conditioneren. In het experiment van Pavlov liet hij een bel klinken wanneer hij zijn honden voer gaf.

Na verschillende herhalingen begonnen de honden te kwijlen zodra ze het geluid hoorden - zelfs voordat ze het eten zagen.

Kort daarna begon hij aan te bellen zonder ze eten te geven. Toch bleef de hond van Pavlov kwijlen bij het geluid zonder eten te zien.

Het geluid van een bel werd geassocieerd met voedsel en de speekselvloedreactie was een aangeleerde reactie geworden. Het geluid van de bel werd een geconditioneerde stimulus.

Voorbeelden van klassieke conditionering

Hier zijn enkele voorbeelden van de klassieke conditionering van Ivan Pavlov in het dagelijks leven.

1. Een warme en koesterende leraar motiveert studenten

Een warme en koesterende leraar (VS) zorgt ervoor dat studenten zich verbonden voelen (UR). Leerlingen associëren naar school gaan (CS) met de leraar. Zo leren leerlingen met plezier naar school te gaan (CR)^​2​.

Het is een van de positieve voorbeelden van klassieke conditionering voor studenten.

2. Een harde en strenge leraar demotiveert studenten

Een harde en strenge leraar (VS) zorgt ervoor dat studenten zich slecht voelen (UR). Leerlingen associëren naar school gaan (CS) met de harde leraar en leren zich slecht te voelen als ze naar school gaan (CR).

Het is een van de meest voorkomende voorbeelden van klassieke conditionering in de klas waar studenten ongemotiveerd zijn om te leren.

3. Angst voor honden

Een kind ziet een hond een persoon aanvallen. Het is een zeer beangstigende ervaring (UR). Honden zijn over het algemeen neutrale stimuli (VS) die veel mensen schattig vinden. Maar voor dit kind is hij na dit incident bang (CR) wanneer hij een hond ziet (CS).

4. Voedselaversie

Voedselvergiftiging kan leiden tot een fobie voor een bepaald voedingsmiddel. De eerste keer dat iemand een bepaald voedsel eet (VS) en ziek wordt, kan hij het voedsel associëren met zich vreselijk voelen (UR). Het uiterlijk, de geur of de smaak (CS) van het voedsel kan een intense afkeer of zelfs angst bij de persoon oproepen (CR).

5. Angst voor naalden

Hier is een van de meest voorkomende voorbeelden uit de praktijk van klassieke conditionering voor ouders.

Een griepprik krijgen (VS) doet pijn en maakt een kind aan het huilen (UR). Het kind associeert de naald (CS) met gewond raken en huilt bij het zien van de naald (CR).

6. Podiumangst

Een kind werd uitgelachen (VS) toen hij een presentatie gaf in de klas, en hij schaamde zich (UR). Wanneer hij zich nu voor mensen moet uitspreken (CS), voelt hij zich nerveus en angstig (CR).

7. Posttraumatische stressstoornis (PTSS)

Posttraumatische stressstoornis (PTSS) is een psychische stoornis die het gevolg is van blootstelling aan een traumatische gebeurtenis, zoals een natuurramp of gewelddadige misdaad (VS).

Patiënten waren slachtoffers of getuigen die tijdens de gebeurtenis intense angst (UR) ervoeren. Locatie, objecten of geluiden zijn aanwijzingen die ermee kunnen worden geassocieerd. Wanneer een dergelijke cue aanwezig is (CS), kan dit bij patiënten flashbacks en opdringerige gedachten (CR) veroorzaken.

8. Obsessief-compulsieve stoornis

OCS wordt gekenmerkt door opdringerige en ongewenste gedachten (obsessies) en de behoefte aan repetitief gedrag of mentale handelingen (compulsies). Obsessies omvatten gewoonlijk ziektekiemen, besmetting, twijfels, orde en symmetrie.

De obsessie ontwikkelt zich vaak doorconditionering van de respondent. Iemand die een neutrale stimulus heeft geassocieerd met een ongeconditioneerde stimulus, zal zich waarschijnlijk angstig en obsessief voelen bij verdere ontmoetingen met de neutrale stimulus. Deze obsessieve gedachten zijn klassiek geconditioneerde reacties.

9. Lofprijs moedigt een kind aan zich gelukkig te voelen met zijn goede gedrag

De lof van een ouder voor het goede gedrag van een kind (VS) maakt ze trots (UR). Het kind associeert het gedrag (CS) met de lof en voelt zich trots (CR).

10. Ouder maakt van huiswerk ellende

Als ouders tegen hun kinderen schreeuwen (VS) omdat ze hun huiswerk niet maken, voelen ze zich ellendig (UR). Ze zullen leren om huiswerk (CS) te associëren met ellende en er een hekel aan te hebben (CR).

11. Ouder maakt van huiswerk een spelletje

Spelletjes spelen met de ouder (VS) maakt een kind blij (UR). Het kind associeert huiswerk (CS) met spelletjes spelen en leren zich goed te voelenhuiswerk aan het maken(CR).

12. Bezorgd over examens

Wanneer een kind zakt voor een examen, wordt het gestraft (VS) door zijn ouders. Het kind associeert dan examens met slechte gevolgen die angst veroorzaken (UR). Als het kind weer examen doet (CS), wordt het automatisch nerveus (CR).

13. A's krijgen

Een kind dat alle A's op zijn rapport krijgt, wordt geprezen en beloond door zijn ouders (VS), waardoor hij zich goed voelt (UR). Examens (CS) worden geassocieerd met trots en vertrouwen (CR) in plaats van angst en angst voor hem.

14. Verlang naar hotdogs

Elke keer dat een vader zijn zoon meeneemt naar een voetbalwedstrijd, koopt hij een hotdog voor hem. Het kind houdt van het gevoel (UR) tijd door te brengen met zijn vader (VS). Zelfs als volwassene hunkert hij nog steeds naar hotdogs (CR) als hij een wedstrijd bijwoont (CS).

15. De boze uitdrukking van ouders

Wanneer ouders boos worden en op het punt staan ​​te schreeuwen, vertonen hun gezichten en lichaamsgebaren bepaalde boze uitdrukkingen. Schreeuwen en schelden (VS) kunnen kleine kinderen aan het huilen maken (UR). Als deze kinderen een volwassene zien met die uitdrukkingen (CS), gaan ze spontaan huilen (CR).

16. Reclame

De meeste kinderen spelen graag met andere kinderen (VS). Het is leuk en zorgt ervoor dat ze zich gelukkig voelen (UR). Als een kind in een reclamespotje een groep kinderen met speelgoed ziet spelen, associëren ze het speelgoed (CS) met blije gevoelens (CR) en willen ze er ook mee spelen.

17. Beltoon van mobiele telefoon

Mensen associëren beltonen voor mobiele telefoons (VS) met verschillende gevoelens. Als een persoon wordt gebeld door vrienden, waardoor ze zich verbonden en gelukkig voelen (UR), zullen ze leren zich gelukkig te voelen (CR) door alleen de tonen zelf te horen (CS).

18. Het broodbakaroma in een open huis

Dat makelaars tijdens open dagen brood bakken is al langer bekend. De geur van het bakken van brood wordt vaak geassocieerd met herinneringen aan de kindertijd (VS) die mensen doen denken (UR). Bij het opnieuw ruiken van die geur (CS) tijdens het open huis, is de kans groter dat iemand zich thuis voelt (CR).

19. Feestelijke muziek

Het vakantieseizoen (VS) is meestal een vreugdevolle tijd vol muziek, geschenken en gelach (UR). Tijdens het kerstinkopenseizoen draaien warenhuizen vaak kerstmuziek (CS) om een ​​feestelijk en genereus gevoel op te roepen (CR).

20. Hondenuitlaten

Wandelen met zijn baasje (VS) is spannend voor een hond (UR) die de hele dag binnen blijft. Dus als hij ziet dat de eigenaar een sweatshirt aantrekt, een jas aantrekt en de sleutels pakt, weet hij dat ze uitgaan. Deze acties alleen (CS) kunnen de hond opwinden (CR).

Zie ook:Klassieke conditionering versus operante conditionering

De grondbeginselen van klassieke conditionering

Laten we de mechanica van klassieke conditionering eens bekijken. Er zijn meerdere stappen van klassieke conditionering. In elk stadium worden stimuli en reacties geïdentificeerd door verschillende terminologie.

De drie stadia van klassieke conditionering zijn voor, tijdens en na verwerving.

Fase 1: vóór acquisitie

Voordat klassieke conditionering begint, deongeconditioneerde prikkel(VS) produceert eenongeconditioneerde reactie(UR)natuurlijk in een individu. Dit is een reflexreactie die geen training of oefening vereist. Het wordt ook wel deprimaire bekrachtiger.

Bijvoorbeeld, in het experiment van Pavlov zorgt het voeren van hondenvoer (VS) ervoor dat ze van nature gaan kwijlen (UR). Deze reactie was een ongeconditioneerde reflex.

In deze fase,neutrale prikkels (NS)lokaliseer geen ongeconditioneerde reactie. Een nieuwe neutrale stimulus kan van alles zijn, bijvoorbeeld een geluid, geur, smaak, object, scène, enz. Het produceert geen reactie totdat het gepaard gaat met de ongeconditioneerde stimulus.

Bijvoorbeeld, het luiden van de bel (NS) veroorzaakte aanvankelijk geen speekselvloed (UR) bij de honden van Pavlov.

Fase 2: Acquisitie

Tijdens acquisitie wordt de neutrale stimulus herhaaldelijk gekoppeld aan de ongeconditioneerde stimulus om een ​​associatie te vormen.

Over het algemeen heeft het paar stimuli meerdere paren nodig om geassocieerd te worden. Maar soms kan de associatie worden gevormd door een enkele NS-US-koppeling zonder herhaling.

Bijvoorbeeld: een hond blafte (NS) en beet vervolgens (VS) in het been van een kind. Het kind was erg bang (UR). Als dit kind weer een hond hoort blaffen (CS), beven ze van angst (CR). Dit leerproces duurde slechts één koppeling om te voltooien.

Fase 3: Na de overname

De neutrale stimulus wordt eengeconditioneerde stimulus (CS). Degeconditioneerde prikkelkan dezelfde reactie uitlokken als de ongeconditioneerde stimulus, zelfs als deze niet aanwezig is.

Wanneer de onwillekeurige reactie wordt veroorzaakt door een geconditioneerde stimulus, wordt dit degeconditioneerde reactie(CR). De geconditioneerde respons is een aangeleerde respons. De geconditioneerde respons en de ongeconditioneerde respons zijn meestal dezelfde of vergelijkbare reacties.

Bijv. Na herhaaldelijk gepaard te zijn gegaan met voedsel (VS), kan het geluid van de bel (NS), een voorheen neutrale stimulus, ervoor zorgen dat de honden zelf gaan kwijlen (CR).

Eigenschappen van klassieke conditionering

Afhankelijk van de toepassing van klassieke conditionering kunnen verschillende resultaten worden waargenomen. Hier zijn de eigenschappen en verschillende soorten klassieke conditionering.

Tijdelijke relatie

Om klassieke conditionering te laten plaatsvinden, moet normaal gesproken de geconditioneerde stimulus worden gepresenteerd vóór de ongeconditioneerde stimulus. Wanneer een geconditioneerde stimulus vóór de ongeconditioneerde stimulus komt, wordt het leerproces genoemdvoorwaartse conditionering^​2​.

Aan de andere kant,achterwaartse conditioneringintroduceert de geconditioneerde stimulus nadat de ongeconditioneerde stimulus eindigt.

Er zijn drie soorten voorwaartse klassieke conditionering. Ze hebben een andere invloed op de kracht en effectiviteit van leren.

• Vertraging – presenteert de CS, onmiddellijk gevolgd door de VS^​3​.
• Trace - introduceert een tijdsverschil tussen het einde van de CS en het begin van de VS.
• Gelijktijdig - de twee stimuli, CS en US, verschijnen en verdwijnen tegelijkertijd.

Associatief leren is meestal sterker en sneller wanneer vertragingsconditionering wordt gebruikt, vergeleken met traceerconditionering. Als dehiaat in traceconditioneringwordt verlengd, wordt het moeilijker om een ​​vereniging te vormen^​4​.

In de meeste situaties presteren vertragings- en traceerconditioneringen beter dan gelijktijdige en achterwaartse conditionering. Onderzoek toont ook aan dat achterwaartse conditionering in veel situaties niet werkt^​5​.

Uitsterven

• Uitsterven- het stoppen van eerder geconditioneerde reacties.
  In het experiment van Pavlov, als hij stopt met het geven van eten aan zijn honden wanneer hij aanbelt, zullen de honden uiteindelijk stoppen met kwijlen bij het geluid.
• Spontaan herstel– de plotselinge terugkeer van het voorheen uitgestorven gedrag.
  Na deaangeleerd gedragis uitgestorven, kan het plotseling terugkeren en dit fenomeen wordt spontaan herstel genoemd.
• Uitsterven barstte- een tijdelijke toename in frequentie, duur of omvang van het uitgestorven gedrag.
  Soms kan geconditioneerd gedrag tijdens het extinctieproces tijdelijk toenemen in plaats van afnemen, omdat het individu probeert de ongeconditioneerde stimulus terug te brengen.

Stimulus- en angstconditionering

• Stimulus generalisatie- wanneer een nieuwe stimulus vergelijkbaar met de geconditioneerde stimulus dezelfde geconditioneerde respons kan oproepen zonder dat conditionering nodig is.
• Prikkel discriminatie- is het tegenovergestelde van generalisatie. Het is het vermogen om onderscheid te maken tussen twee vergelijkbare stimuli.

Het beruchte Little Alert-experiment demonstreert het concept van stimulusgeneralisatie goed.

In deze controversiële studie conditioneerde onderzoeker John B. Watson baby Albert om bang te zijn voor een witte rat (CS) door hem te koppelen aan een angstaanjagend rinkelend geluid (VS).

Na herhaaldelijk een hard geluid te hebben gemaakt wanneer het kind het dier aanraakte, werd baby Albert bang door simpelweg het dier te zien (CR).

Watson ontdekte dat de angst van de baby voor de witte rat niet beperkt was tot alleen witte ratten.

De baby werd ook bang voor andere kleine dieren, zoals witte konijnen of honden.

Het arme kind was ook bang voor zachte witte voorwerpen zoals witte wattenbolletjes. Dus de angst voor één stimulus werd gegeneraliseerd naar de angst voor andere stimuli die vergelijkbare eigenschappen hadden.

Angst conditioneringvereist niet altijd herhalingen om te vormen. Soms is één traumatische ervaring voldoende om associatief leren en generalisatie naar andere stimuli te creëren.

Hier is nog een voorbeeld van klassieke conditionering in het dagelijks leven.

Bij het oversteken van een kruispunt bent u aangereden door een auto die door rood reed en daarbij zwaargewond geraakt.

Je bent nu door angst geconditioneerd om je nerveus te voelen wanneer je naar een kruispunt rijdt, elk kruispunt, niet alleen het kruispunt waarop je bent aangereden.

De angst kan zo groot zijn dat je nooit meer wilt autorijden. Dat is hoe stimulusgeneralisatie angststoornissen veroorzaakt.

Klassieke conditionering die wordt veroorzaakt door een extreem aversieve gebeurtenis als deze, kan zeer krachtig zijn en leiden tot fobie, paniekstoornis of posttraumatische stressstoornis (PTSS) 7-9.

Studies hebben aangetoond dat sommige patiënten met PTSS een lagere stimulusdiscriminatie hebben^​6​leidend tot moeilijkheden bij uitsterven.

Hoe smaakaversie wordt verworven

Om te overleven in een wereld met verschillende soorten voedsel en bronnen, zijn mens en dier geprogrammeerd om te leren welk voedsel veilig is en welk niet.

Wanneer u een ziekteverwekkend voedsel (VS) eet dat misselijkheid veroorzaakt (UR), wordt de combinatie van de geur en smaak van voedsel (CS) geassocieerd en leert u voedsel met die geur en smaak te vermijden of niet leuk te vinden.

Smaakaversie leren is een van de sterkste reacties die menselijk gedrag kan beïnvloeden.

Er is maar één keer van de aandoening nodig, want als het 'gevaar' signaleert, heb je de laatste kans om af te zien van inname van het voedsel^​9​.

Laatste gedachten over klassieke conditionering

Real-life voorbeelden van klassieke conditionering komen vaak onbewust voor. Hoewel het nuttig kan zijn als het op de juiste manier wordt gebruikt, is er een goede reden waarom het behaviorisme uit de gratie is geraakt - het is te simplistisch^​10​.

De theorie van Pavlov komt voort uit uitgebreid onderzoek met proefdieren.

Maar mensen zijn geen proefdieren.

Leren door associatie is veel gecompliceerder wanneer het wordt toegepast op mensen, omdat ons gedrag dat vaak isgemotiveerddoor meer dan alleen het milieu.

Over-prijzendis misschien geen goede zaak.

Ouders moeten waar mogelijk gebruik van makenintrinsieke motivatieleren bij kinderen te verleiden in plaats vanextrinsieke motivatie.

Om rekening te houden met conditionering in vrijwillig gedrag, stelde de Amerikaanse psycholoog B.F. Skinner deoperante conditioneringtheorie.

Later werd Skinner de grondlegger van het behaviorisme en de wet van Pavlov was een belangrijke pijler in de psychologie van het behaviorisme.

Referenties