Het verschil tussen klassieke en operante conditionering (2024)

Klassieke conditionering enoperante conditioneringzijn twee belangrijke concepten die centraal staan ​​in de gedragspsychologie. Er zijn overeenkomsten tussen klassieke en operante conditionering. Beide soorten conditionering resulteren in leren en beide suggereren dat een onderwerp zich kan aanpassen aan zijn omgeving.

De processen zijn echter ook heel anders. Wat zijn de belangrijkste verschillen tussen klassieke versus operante conditionering? Om te begrijpen hoe elk van deze technieken voor gedragsverandering kan worden gebruikt, is het ook essentieel om te begrijpen hoe klassieke en operante conditionering van elkaar verschillen.

Vergelijking van klassieke en operante conditionering

Laten we eens kijken naar enkele van de meest fundamentele verschillen.

Klassieke conditionering

Zelfs als je geen psychologiestudent bent, heb je er waarschijnlijk wel van gehoordPavlovs honden. In zijn beroemdeexperiment,Iwan Pavlovmerkte dat honden begonnen te kwijlen als reactie op een toon nadat het geluid herhaaldelijk was gepaard met het presenteren van voedsel. Pavlov besefte al snel dat dit een aangeleerde reactie was en ging op pad om het conditioneringsproces verder te onderzoeken.

Klassieke conditionering is een proces waarbij een associatie wordt gecreëerd tussen een natuurlijk bestaandstimulansen een voorheen neutrale. Klinkt verwarrend, maar laten we het opsplitsen:

Ditongeconditioneerde prikkelveroorzaakt natuurlijk en automatisch kwijlen als reactie op het voedsel, dat bekend staat als deongeconditioneerde reactie. Na het associëren van de neutrale stimulus en de ongeconditioneerde stimulus, zal alleen het geluid van de bel als reactie kwijlen opwekken.

Het geluid van de bel staat nu bekend als degeconditioneerde prikkelen kwijlen als reactie op de bel staat bekend als degeconditioneerde reactie.

Klassieke conditionering is veel meer dan alleen een basisterm die wordt gebruikt om een ​​leermethode te beschrijven; het kan ook verklaren hoeveel gedragingen uw gezondheid kunnen beïnvloeden. Overweeg hoe een slechte gewoonte kan ontstaan. Ook al heb je gesport en gezond gegeten, 's nachts te veel eten blijft je diëten in de weg staan.

Dankzij klassieke conditionering heb je misschien de gewoonte ontwikkeld om naar de keuken te gaan voor een hapje elke keer dat er een reclamespotje komt terwijl je naar je favoriete televisieprogramma kijkt.

Terwijl reclameblokken ooit een neutrale stimulus waren, heeft herhaaldelijk koppelen met een ongeconditioneerde stimulus (een heerlijke snack eten) de commercials veranderd in een geconditioneerde stimulus. Elke keer dat je een commercial ziet, verlang je naar een zoete traktatie.

Operante conditionering

Operante conditionering (ofinstrumentale conditionering) richt zich op het gebruik van beideversterkingof straf om gedrag te versterken of te verminderen. Door dit proces wordt een associatie gevormd tussen het gedrag en de gevolgen van dat gedrag.

Stel je voor dat een trainer een hond probeert te leren een bal te apporteren. Wanneer de hond de bal met succes achtervolgt en oppakt, krijgt de hond lof als beloning. Wanneer het dier er niet in slaagt de bal terug te halen, onthoudt de trainer de lof. Uiteindelijk vormt de hond een verband tussen het apporteren van de bal en het ontvangen van de gewenste beloning.

Een aantal factoren kan van invloed zijn op hoe snel een reactie wordt aangeleerd en op de sterkte van de reactie. Hoe vaak de reactie wordt versterkt, bekend als aschema van versterking, kan een belangrijke rol spelen in hoe snel het gedrag wordt aangeleerden hoe sterk de respons wordt. Het type bekrachtiger dat wordt gebruikt, kan ook van invloed zijn op de respons.

Terwijl bijvoorbeeld eenschema met variabele verhoudingenzal resulteren in een hoge en constante respons,Aschema met variabele intervallenzal leiden tot een langzame en gestage respons.

Behalve dat het wordt gebruikt om mensen en dieren te trainen in nieuw gedrag, kan operante conditionering ook worden gebruikt om mensen te helpen ongewenst gedrag te elimineren. Met behulp van een systeem van beloningen en straffen kunnen mensen leren slechte gewoonten te overwinnen die een negatieve invloed kunnen hebben op hun gezondheid, zoals roken of te veel eten.

Klassieke versus operante conditionering

Een van de eenvoudigste manieren om de verschillen tussen klassieke en operante conditionering te onthouden, is door te focussen op de vraag of het gedrag onvrijwillig of vrijwillig is.

Bij operante conditionering wordt de leerling ook beloond met prikkels,terwijl klassieke conditionering dergelijke verlokkingen niet met zich meebrengt. Onthoud ook dat klassieke conditionering passief is van de kant van de leerling, terwijl operante conditionering vereist dat de leerling actief deelneemt en een soort actie uitvoert om beloond of gestraft te worden.

Om operante conditionering te laten werken, moet het onderwerp eerst een gedrag vertonen dat vervolgens kan worden beloond of gestraft. Klassieke conditionering, aan de andere kant, houdt in dat je een associatie vormt met een soort gebeurtenis die al van nature voorkomt.

Voorbeelden van klassieke versus operante conditionering

Tegenwoordig worden zowel klassieke als operante conditionering voor verschillende doeleinden gebruikt door leraren, ouders, psychologen, dierentrainers en vele anderen.

• Voorbeeld van klassieke conditionering: Bij het conditioneren van dieren kan een trainer klassieke conditionering gebruiken door herhaaldelijk het geluid van een clicker te koppelen aan de smaak van voedsel. Uiteindelijk zal alleen het geluid van de clicker dezelfde respons produceren als de smaak van voedsel.
• Voorbeeld van operante conditionering: In een klaslokaal kan een leraar operante conditionering gebruiken door tokens aan te bieden als beloning voor goed gedrag.Leerlingen kunnen deze tokens vervolgens inleveren om een ​​soort beloning te ontvangen, zoals een traktatie of extra speeltijd. In elk van deze gevallen is het doel van conditionering om een ​​soort gedragsverandering teweeg te brengen.

Een woord van heel goed

Klassieke conditionering en operante conditionering zijn beide belangrijke leerconcepten die hun oorsprong vinden in de gedragspsychologie. Hoewel deze twee soorten conditionering enkele overeenkomsten vertonen, is het belangrijk om enkele van de belangrijkste verschillen te begrijpen om zo goed mogelijk te kunnen bepalen welke benadering het beste is voor bepaalde leersituaties.