In opdracht: Can-Am Commander XT 1000R test en review (2023)

Als u op zoek bent naar vrijheid en capaciteiten in een terreinwagen, dan Can-Amwil je iets laten zien - de Commandant! Deze geheel nieuwe kijk op een gerespecteerd naamplaatje is vers voor 2021 en brengt een aantal interessante functies en hoogtepunten met zich mee.

Wij van Off Road Xtreme hebben onlangs een Can-Am Commander XT 1000Rin Oxford Blue voor een recensie. Dit was onze eerste keer dat we rondreden in een UTV die rekening hield met zowel plezier als functie, wat ons goede tijden in het zand bood, evenals de mogelijkheid om alle uitrusting, uitrusting en voorraden op te bergen die nodig zijn voor onze missie.

Ons plan was om de commandant mee te nemen naar de wildernis van Zuid-Californië om te zien hoe het voertuig presteerde op verschillende terreinen. We zouden ook van de gelegenheid gebruik maken om de Commander in te laden en te kijken of hij onze uitrusting en benodigdheden echt naar de middle of nowhere kon slepen.

Opmerking van de uitgever:Met zoveel om aan te raken, te voelen en te rijden op de Can-Am Commander, vonden we het het beste om twee perspectieven op het voertuig te laten zien. Met dat in gedachten is wat volgt een gezamenlijke recensie van tijdschriftredacteur Micah Anderson en senior associate editor David Chick. Micah's recensie zal meer gericht zijn op het nut van Commander, terwijl David zijn offroad-prestaties zal bespreken.

Commandant off-road: de wildernis binnenvallen

UTV's nemen de offroad 4×4-ervaring over en distilleren deze tot de puurste vorm. Hieruit krijg je een machine die goed handelt, scherp accelereert en tegen een stootje kan zonder een slag te missen. Dat is het soort ervaring dat ik opdeed toen ik de Commander off-road nam in Zuid-Californië.

Met een volledige dag gewijd aan onze shoot, hebben Micah en ik ervoor gezorgd dat we de machine op verschillende terreinen hebben getest. Ik kreeg een echt idee van de capaciteiten van de commandant toen we er eenmaal warenJohnson Valley OHV-recreatiegebied. Slechts een maand eerder was ik aan het fotograferenKoning van de hamers, en hier was ik weer, het plezier van de woestijn vastleggend, maar achter het stuur in plaats van achter de lens.

Zeker, de Commander was een UTV die zijn Can-Am-erfgoed waardig was. Voluit en op de limiet rijden was voor mij nieuw, dus ik hield het binnen mijn comfortbereik, maar de Commander zou gemakkelijk meer kunnen bieden aan een ervaren bestuurder.

De schokdempers die op dit XT-model zijn uitgerust, waren niet de beste die je kon krijgen (Voseenheden zijn te vinden op het XT-P-model van de bovenste plank), maar ze absorbeerden gemakkelijk de oeps en wasborden die ik tegenkwam met snelheden van meer dan 50 mijl per uur. Ik had de tijd van mijn leven terwijl ik over het terrein zweefde.

Off-road woestijnloper?

Na een tijdje kwam ik bij enkele duinen aan. Deze waren niet zo robuust als die in Pismo of Glamis, maar ze hadden genoeg variatie en breedte om de Commander te laten rennen voor zijn geld. Af fabriek uitgerust met standaard 28-inch XPS Trail King-banden, begon de Commander in het losse zand drassig aan te voelen. Dat was het moment waarop ik de Sport-modus van de Commander inschakelde, en die stuurde veel kracht naar alle vier de banden, waardoor ik door het open terrein kon rijden.

Bij hogere snelheden, wanneer alle vier de wielen waren ingeschakeld, ploegde het voertuig door het zand in plaats van te sturen waar ik wilde. Ik heb er alle vertrouwen in dat ik met de juiste zandbanden door de Commander zou kunnen snijden en hem gemakkelijk zou kunnen besturen. Ik bracht de meeste tijd door in de sportmodus met tweewielaandrijving, omdat die de meeste prestaties bood. Het was een afweging die ik graag accepteerde. Afgezien van de toename van controle en plezier, merkte ik ook dat de temperatuurmeter op het dashboard begon te dalen, waarschijnlijk door minder vraag naar de aandrijflijn.

Mogelijkheden om rotsen te kruipen?

Natuurlijk is Johnson Valley niet alleen een plek om door vuil en zand te dweilen. Na wat meer onderzoek vond ik een ravijn dat een ideale locatie zou zijn om de mogelijkheden van de Commander om over rotsen te kruipen uit te testen. Nadat ik hem in vier laag had gezet en met het kluisje ingeschakeld, ging ik de helling af en de rotsachtige plek in.

Rotsen zo groot als pompoenen lagen op de grond. Gelukkig had de commandant voldoende bodemvrijheid, plus beschermplaten langs de hele onderkant om te beschermen tegen krassen en stoten. Het was een heel ander gevoel dan met een Jeep of Toyota over rotsen rijden, aangezien ik in een kleiner voertuig zat. Minder breedte en lengte maakten het voor mij gemakkelijker om over de stenen te navigeren, en het sperdifferentieel zorgde ervoor dat de achterbanden altijd samenwerkten. Ik kon gewoon over de deur kijken en snel lezen waar mijn banden aan de bestuurderszijde waren geplaatst, en de kleine aanpassingen maken die ik nodig had.

Een ding dat ik erg miste tijdens het rijden door de rotsen, was een set zijspiegels. Ik weet dat Can-Am deze als optie op hun website aanbiedt, maar het zou leuk geweest zijn als ik een back-up had moeten maken en ervoor moest zorgen dat ik niet direct gevaar liep iets te raken.

Al met al was ik onder de indruk van de commandant. Met zijn stevige aandrijflijnopstelling, adequate vering en solide bestuurbaarheid, zou deze machine de funfactor kunnen matchen met zijn gebruiksfactor en echt een UTV-ervaring opleveren.– David Kuiken

Commander Utility: een UTV die graag wil dienen

De Can-Am Commander XT ziet er misschien uit als een standaard SxS, maar als je eenmaal rond het voertuig begint te lopen, verandert dat perspectief snel. Op het eerste gezicht was ik verrast om dit specifieke model te zien met voor- en achterruiten. Voor ons woestijnbewoners is het een ongebruikelijk kenmerk. Als iemand die van wind in mijn gezicht houdt, stoorde dit me niet, en ik zie de voordelen voor toepassingen in koudere of nattere omgevingen. Hoe dan ook, ze lijken gemakkelijk te verwijderen en ik begrijp dat Can-Am verschillende voorruitopties biedt, zoals elektrische ruitenwissers, geventileerde en halve voorruiten.

Exterieur Kenmerken

Bij het laden van onze uitrusting kon ik sommige van de fabrieksbevestigingsankers niet achterhalen, maar ontdekte al snel dat Can-Am een ​​eigen bevestigingsmethode biedt, de LinQ-systeem. Na verder onderzoek kunnen hierdoor tientallen vrachtaccessoires worden toegevoegd of weggevaagd. Alles, van zachte en harde opslag tot koelers, gereedschapssets en pistoolhouders, de LinQ-hulpstukken kunnen het allemaal bevatten. Het beste is dat er geen spanbanden nodig zijn met het LinQ-systeem.

Andere uiterlijke kenmerken van onze Can-Am Commander waren onder meer een aan de voorzijde gemonteerde lier verborgen achter een bullbar-bumper met volledige neus, een volledige beschermplaat, een op het dak gemonteerde led-lichtbalk met dubbele rij en een laadbak achteraan. Ik realiseerde me wel dat de laadbak van de Commander een kantel- en stortfunctie had, maar merkte op dat ze ook een ingebouwde bedverlenger bieden.

Interieur Componenten

Toen ik naar binnen keek, kon ik een goed gepland controlecentrum zien om de commandant te leiden. In het midden van het dashboard bevindt zich een ingebouwde tablethouder, klaar om standaard persoonlijke elektronica te accepteren, ideaal voor het instellen van navigatie. Er was een groot handschoenenkastje voor de passagierszijde, met extra opbergruimte verborgen achter de tablethouder. Ergonomisch gaan de voordeuren standaard open, terwijl de achterdeuren zelfmoordstijl openen om het in- en uitladen van passagiers te vergemakkelijken.

Van binnenuit zag ik een multifunctionele "kaasplank"-accessoireplaat klaar om een ​​willekeurig aantal Can-Am-opties te accepteren of voor de eindgebruikers om eenvoudig hun eigen uitrusting toe te voegen. Gedurende de testdag voelde ik hetzelfde als David die wanhopig op zoek was naar enige vorm van achteruitkijkspiegels. Als iemand die 6 voet 4 inch staat, moet ik zeggen dat het dak en de rolkooi voldoende hoofdruimte boden, zelfs met mijn helm op. Zittend naast mijn even grote passagier, voelden we allebei dat er voldoende ruimte was om ons beiden comfortabel te huisvesten zonder ons krap te voelen of de rijtaken te hinderen. Het stuur heeft een mechanische kantelfunctie en alle veiligheidsgordels werken net als bij een normale personenauto; ga zitten, trek over van je schouder en vergrendel hem in de vrouwelijke ontvanger in het midden van de UTV. Zowel ikzelf als David hebben de deur op de veiligheidsgordels meerdere keren gesloten alsof de gordels moesten worden opgerold, maar in plaats daarvan bungelden ze gewoon en konden ze niet uit de weg gaan.

Een aangename verrassing was hoe ruim de achterbank was met veel beenruimte. Met de achterpassagiers die meer rechtop zitten dan op de voorstoel, kan beenruimte een premie zijn op andere SxS-voertuigen. In de Can-AM Commander XT 4-deurs hoeft een volwassen volwassene zich geen zorgen te maken, de voorstoelen staan ​​op verstelbare schuifregelaars voor eventuele extra accommodaties. Er zijn ook tal van handgrepen voor die momenten van zorg.

Technische functie en bruikbaarheid

Het controlecentrum van de commandant: Links van het stuur zitten twee schakelaars die de led-lichtbalk en de lier bedienen. Het digitale display dat achter het stuur is weggestopt, geeft links het brandstofpeil weer, de MPH-indicator in het midden en de motortemperatuur rechts. Net als een modern autodisplay, kunt u bepalen in welke versnelling het voertuig is ingesteld en is er een menu waar u doorheen kunt schakelen om verschillende ritten, kilometerstand, klok en andere parameters in te stellen. De Can-Am Commander heeft alle waarschuwingslichten duidelijk gemarkeerd met bekende iconen. Aan de rechterkant van het stuur bevindt zich een start/stop-drukknop die alleen werkt als de digitaal gecodeerde beveiligingssleutel van Can-AM aanwezig is. Het menucontrolecentrum bevat ook de "leuke knop" van de sportmodus waar we eerder over spraken. Het volgende is de schakelaar voor vierwielaandrijving/tweewielaandrijving en daarna de differentieelkast achter. Het digitale dashboard geeft aan wanneer het voertuig overschakelt op vierwielaandrijving en wanneer het differentieel is vergrendeld.

Met 170 optionele fabrieksaccessoires is het gemakkelijk om het potentieel van de Commander te zien. Can-Am heeft dit voertuig ontworpen als een modulair platform dat gemakkelijk kan worden gepersonaliseerd en aangepast, wat kan worden gedaan op het moment van aankoop of op elk moment daarna. Al met al is het verfrissend om te zien dat er zoveel vooruitziende blik is ingebouwd voor onbeperkte accessoires. De Commander ziet er goed gemaakt uit met een hoogwaardige pasvorm en afwerking. Er waren de hele dag geen klikken en klakken van loszittende panelen of onderdelen. Na bijna 30 mijl aan ruige paden en wijd open woestijn te hebben afgelegd, kan ik zeggen dat de Can-Am functioneel geweldig werkt en alles aannam wat we erop gooiden. Ik zal zeggen, ik hield me niet in en testte de machine tot het uiterste. Voordat ik hem op de trailer laadde, vond ik onze topsnelheid van bijna 85 MPH terwijl ik gas gaf op een lange, vlakke strook droge meerbodem. Het was een goede dag en de Can-AM Commander heeft goede indrukken achtergelaten!